En 1927, un químico dunha empresa alemá quentou o acrilato entre dúas placas de vidro, e o acrilato polimerizou para formar unha capa intermedia viscosa parecida a goma que podería usarse como vidro de seguridade para romper.Cando polimerizaron do mesmo xeito o metacrilato de metilo, obtívose unha placa de plexiglás de excelente transparencia e outras propiedades, que era o polimetilmetacrilato.
En 1931, a empresa alemá construíu unha planta para producir metacrilato de polimetilo, que se utilizou por primeira vez na industria aeronáutica, substituíndo os plásticos de celuloide para as marquesiñas e os parabrisas dos avións.
Se se engaden varios colorantes durante a produción de plexiglás, pódense polimerizar en plexiglás de cores;se se engade un fluorescente (como sulfuro de cinc), poden polimerizarse en plexiglás fluorescente;se se engade po de perlas artificiales (como carbonato de chumbo básico), pódese obter plexiglás perlado.
Hora de publicación: 01-maio-2005